Geçmişin Bana Neler Hazırladığını Bilmiyorum.

(Abdülhak Ebi Reyda)

6-7 Eylül 1955, bu toprakların gördüğü en acı günlerden sadece bir tanesi.

Türkiye’nin Kıbrıs için çabaladığı bir dönem. Ortam son derece gergin ve bir haber geliyor Atatürk’ün evine bomba koyulduğuna dair. Kısa zamanda insanlar toplanıyor ve mitingler başlıyor. Rumlara ait azınlık mallarının, kiliselerinin ve okullarının hedef alındığı yıkma, yakma ve yağmalama eylemleri İstanbul ve İzmir’de çok şiddetli boyutlara ulaşıyor. Sular durulduğunda dönüp arkaya bakıldığında ortaya çıkan bilanço ise insanın içine karartmaya yetiyor. Birkaç yaşlı Rum ölmüş, 35 kişi yaralanmış, toplamda 5622 bina tahrip edilmiş. Maddi hasar yaklaşık 300,000,000 dolar. Bunların yanında uluslararası medya da “Barbar Türkler” sloganları manşetlerde yerini alıyor. En acısı ise olayı kimin fişeklediğinin hala bilinmemesi. Ne büyük çıkmaz öyle değil mi? Ülkeni geri dönüşü olmayan bir yola sokuyorsun  geçmişini, ahlakını, siyasi duruşunu, ekonomini düşünmeden adımlar atıyorsun. Bilançosu ise geleceğine patlıyor.  Ve hiçbir zaman üzerinden çıkaramayacağın bir kimlik ile beşik kertmesi oluyorsun. “Barbar Türkler”.

Üvey Kardeş Avrupa Birliği

Avrupa Birliği ve çabamız yıllardır fakir bir çocuğun annesine aldırmak  istediği oyuncak kadar değerli gözüküyor. Çocuğun umudu elbette herşeyden daha mühim fakat annesinin imkanı yoksa, bunu bir yerde kabullenmeli öyle değil mi?

Türkiye maalesef bu konuda ne kadar istikararlı olsa bile geçmişte izlemiş olduğu yanlış politikalar onu daima bir çıkmaza sürüklüyor. Bakınız; 1995 yılında Avrupa Birliğine girmeden Gümrük Birliğine girmemiz ve bunun dönemin başbakanı Tansu Çiller’in büyük bir başarı elde etmiş gibi halka sunması, halkın da büyük bir gururla verdiği tepki…Günümüze döndüğümüzde de rahmetli Bülent Ecevit’in dediği gibi ortakların Avrupa Birliği devletlerinin olması bizim yalnızca Pazar olmamız. Türkiye’nin büyümesine ve gelişmesine daha çok engel olan, ve bizi dışa bağımlı bir Pazar haline getiren gurur duymamız gereken bir anlaşma…(takdir bu anlaşmanın neresinde?)

Uluslararası ekonomide geçerli olan karşılıklı bağımlılık ve kapitalist sistemde öngörülemeyen ve alınan yanlış kararların gelecekteki etkisi maalesef kötü bir etki ve etiket bırakıyor. Tarıma elverişli topraklarda kurulan sanayiler, elverişsiz toprakların düzenlenmemesi, parçada dışa bağımlılık, üretimde dışa bağımlılık ve dış ticaret açıkları ile daha ne kadar ilerlenebilir bilinmez. Her gelen krizin yeni bir krize sürüklediği bu dünyada düşünerek kararların alınması en makul olanı.

Alınan en iddaları ayakkabı ve çantaların özgüveni aşıladığı, arabaların zenginliği belirlediği, ahlaklı bireylerin klavye tuşlarında kendilerine gösterikleri, toplum modelinden en acil sürede çıkmalıyız. Üretmeyi amaçlayan, ahlakını Peygamberinin veda hutbesini okuyarak sürekli hatırlayan ve vatanı için hizmet etmeyi görev bilmiş bireyleri saklandıkları yerlerden kurtarmalıyız.

Ümit edilene ulaşmanın çok zor olduğu bu dönemde, çabalamak insan için en çok  istediği geleceğe ulaşmak kadar değerli.