Öyle bir karşılaşma izledik ki maç iki tarafa da geldi gitti. İlk golü atıyoruz, sonra beraberlik golünü yiyoruz. İkinci yarı son 10 dakika rakip 10 kişi kalıyor, bu şansı iyi değerlendirip galip gelebiliriz düşüncesinde iken gol yiyoruz. Uzatmalarda Traore ile tekrar beraberliği sağlıyoruz. Şimdi eksik kalmış takımı yenemediğiz için üzülelim mi? Son dakikada gelen golle alınan 1 puan’a sevinelim mi? Bence sevinelim nedenmi. Rakip ligin en az gol yiyen takımı bu takıma iki gol atabiliyoruz, son saniyede olsa puan çıkartabiliyoruz.
K.Karabükspor’un bu sezon en çok canını sıkan konu sakatlıklardı. Bunun en ilgincini İstanbul Büyükşehir Belediyespor karşısında yaşadık 3 oyuncu değişiklik hakkını sakatlık nedeniyle kullandık. Hakan sakatlanıyor yerine Musa giriyor giren oyuncuda sakatlanıp oyundan çıkıyor Maç kadrosunda defansta Mabiala ve Erdem cezalı yerine Ön liberocu Yiğit’i oynatıyorsun, o da sakatlanıyor defansa oyuncu olmadığından ön liberoda oynayan Show’u stoper’e koyuyorsun. Tolunay hocanın taktiksel oyuncu değişiklik hakkı kalmıyor, yapabileceği bundan başka bir şey yoktu. Kim olsa bu cezalı ve sakatlıklardan ötürü takımı kurmakta zorlanır. Bu şekilde bile yinede alınan 1 puan çok çok iyi.
Alınan beraberlik takıma daha da öz güven sağlamıştır. Şimdi hafta sonu oynanacak Kasımpaşa maçından daha da çok ümitliyim, artık iç sahada beraberlik lüksümüz yok tek şart galibiyet. Takım bunu başarabilecek güçte. 6 haftalık galibiyet hasreti artık son bulmalı arka arkaya seri galibiyetler alınmalı.